De glorie van de Armeense keuken is tot ver buiten de grenzen van het land. Er is niet een plaats op de post-Sovjet-territorium (en zelfs verder) waar mensen niet weten of houden van de ontwikkelde Armeense keuken. De sappige roken shashlick (kebab) met prachtige aroma, gebakken groenten (khoravats) verzadigd met de geur van kolen; tender gekookt zonder olie dolma smelten in je mond ... heerlijk! Alle gerechten van de Armeense gerechten zijn goed bekend en geliefd bij ons. Maar wat is de historische achtergrond van de culinaire aantrekkingskracht van Armenië?

Armeense culinaire tradities zijn meer dan 2000 jaar oud. De overvloed van vlees op de Armeense tabellen is het resultaat van de oudste ontwikkeling van de veeteelt in de Armeense hooglanden die leidde tot een dergelijke verscheidenheid van vee en pluimvee. Veeteelt was ook de bron van de diverse zuivelproducten - in principe pekel-gerijpte kaas en zure melkproducten, die als basis dienen voor de traditionele Armeense gerechten en dranken.

Traditioneel koken Armeniërs hun voedsel op openvuur. De klei oven wordt tonir genoemd en behield deze naam. Deze oven wordt nog steeds door sommige gebruikt. Tonir werd gebruikt voor het maken van brood, puree, vis en gevogelte, groenten, soepen en andere gerechten.

Het verrassend feit is dat de Armeense keuken vrijwel geen gebruik maakt van vetten. Het merendeel van de gerechten wordt gekookt in getrokken boter. Het wordt gebruikt voor soepen, stoven en roosteren van vlees, gevogelte, vis en groenten als zoete gerechten. Plantaardige oliën worden gebruikt in de Armeense keuken minder vaak - voor de voorbereiding van vis en sommige plantaardige gerechten (snijbonen, aubergines). Sesamolie is traditioneel.